پژوهشی پیرامون سلاح های هخامنشی بر اساس داده های باستان شناختی و بررسی تطبیقی آن با منابع مکتوب

تامین خوراک و پوشاک به عنوان اولین نیاز بشر او را وا داشت تا به جنگ طبیعت برود، حیوانات را شکار کند و از آنها ارتزاق کرده و پوشاک تهیه کند. این جبر طبیعی انسان نخستین را بسوی ابداع و ساخت جنگ ابزار برای شکار و دفاع هدایت کرد. در این تحقیق جنگ ابزارهای انفرادی هخامنشی مورد بررسی قرار گرفته و در یک تقسیم بندی دوگانه بصورت جنگ ابزارهای تهاجمی و تدافعی مدون شدند و هر گروه بر اساس جنگ ابزارهای مکشوفه مورد ارزیابی قرار گرفته و با برخی آثار دیگر مقایسه شدند. در ادامه و با نگاهی تطبیقی برخی متون تاریخی، مذهبی و ادبی در این ارتباط مورد بررسی قرار گرفتند. جمع بندی و نتایج کلی بررسی پایان نامه نشان داد که 6 نوع اسلحه در دوران مذکور مورد استفاده قرار گرفته است. این سلاح ها عبارتند از: 1- تیر پیکان دار (مربوط به کمان) 2- نیزه 3- خنجر 4-شمشیر 5-تبرزین 6-سپر. در مجموع از آثار این دوره 69 اثر باستانی انتخاب و بررسی شدند. از این تعداد 32 اثر مربوط به سرپیکان، 14 اثر سرنیزه، 10 اثر خنجر، 10 اثر شمشیر، 2 اثر تبرزین و 1 اثر مربوط به گل سپر بودند. نتایج بررسی نشان می دهد که در ارتش هخامنشی، جنگ ابزارهای زیادی مورد استفاده بوده که لزوما همه آنها از ابداعات پارسها نبوده است، بلکه بر اساس شواهدو مدارک هر قوم با لباس و جنگ ابزار خود وارد ارتش هخامنشی می شده است. بعلاوه بررسی ها نشان می دهد که کمان و نیزه همواره مهمترین سلاح پارسها بوده است.